Алматы қаласының төріндегі ең әдемі жерлердің бірі Бағанашылда тұратын жетімдерді полицейлердің асқан қатігездікпен аяқ-қолдарын бұрап, ойбайлатып, шыңғыртып ІІМ-нің машинасына тиеп жатқанын көргенде әрі таңғалдым, әрі жүрегім ауырды. Басқа-басқа біздің шаш ал десе бас алатын полицейлердің онсыз да жағдайы тым ауыр жетім балаларға зорлық-зомбылық көрсетуі кімді де болсын ызаландырғаны анық еді.
Оқиғаның мән-жайына үңілсек, полицейлерге тапсырыс берген Алматы облыстық әкімшілігі мен білім басқармасы болып шықты. Себебі жетімдер үйін Қонаевқа көшірмек. Ешкіммен ақылдаспай білгенін істеп үйреніп қалған біздің биліктің сықпыты осы! Әлбетте, жылы орнынан суырып алып, өзге бір жерге лақтырып жіберуге жетімдер үйінің ұжымы да, балалары да қарсы болған. Әсіресе бұған жетімдер үзілді-кесілді қарсы болып, бұл шешімге қарсылық танытқан.
Жан шошырлық оқиға, полицейлердің әпербақандығы бүкіл республика халқын дүр сілкіндірді. Қалың ел ғаламтор арқылы жетімдерді қорғауға үндеулер жасап жатты. Осы оқиға Президентке дейін жетті. Бұл бейбастықты ел басшысы дереу тоқтатып, жетімдер үйін орнынан қозғамауға пәрмен берді. Қорытындысында бірнеше лауазым иелері қызметтерімен қоштасуға мәжбүр болды. Меніңше, балаларға зорлық-зомбылық көрсеткен полицейлерді тауып алып, жазалау керек еді. Себебі полицейлеріміздің надандыққа толы жауыздық әрекеттері үдеп барады. Өздеріңіз білесіздер, бейбіт демонстрацияға шыққандарды кәрі-жас демей аяқ-қолдарын бұрап қамайтын полицейлерді халық жек көреді. Мәселен Қаңтар оқиғасында қолдарына түскендерді фашистік әдістермен (арқаларына үтік басып, қинап өлтіруге дейін барған) ұрып-соғуы халықтың есінде ерекше қалды. Ау, полицейлер робот емес қой. Көбісі ауылдан шыққан қарапайым азаматтар. Қатігездік оларға қайдан келген? Осыған таңғаласың.
Біздің тағы бір айтатынымыз Алматы облысының басшылары соңғы кездері осындай солақай әрекеттерге барып жүргендері үшін сынға ұшырап жүр. Мәселен осы жетімдер үйіндегі оқиғаға ұқсас Алматы қаласында орналасқан №4 мектепте де болғанын біз жақсы білеміз. Біз бұған араластық. Бұл мектептің жүз жылдық тарихы бар. Кеңес өкіметі кезінде Алматы қаласындағы жалғыз қазақ мектебі болғанын көзі қарақты жандардың біразы біледі. Міне, осы мектепті шенеуніктер Қонаев қаласының жанындағы бірнеше түрме орналасқан Заречныйға көшірмекке ниеттенді. Балалар мекемесінің түрменің жанына көшірілуі миға сыймайды ғой. Халық қарсы болып, олардың бұл ниеттерін жүзеге асырмай тастады. Облыс әкімшілігінің жоспарында Қонаев қаласына бірнеше жоғары оқу орындарын апаратын жоспары бар көрінеді. Мұнда отыз мың студент келмекші. Қаншама тағдыр, отбасы. Бұлармен келісімге келді ме? Қайдам?..
Осындай әрекетке барарда билік бір жаманы халықпен ақылдаспайды, санаспайды. Өз дегендерін тізеге салып орындауға тырысады. Біздіңше, бұл дұрыс емес. Алдағы уақытта олар мұндай оқиғаларға жол бермеуі тиіс.
Ертай АЙҒАЛИҰЛЫ
