Он сегіз мың ғаламда ең сыйлы, ең қадірлі адам кім? Мұхаммед пайғамбарымыз ең алдымен жақсылықты жаса деген аса абзал адамы кім? Ол, әрине, Ана. Әлем аналардың ақ сүтінен жаралған деп те бекерге айтылмаған болар. Қай ел, қай мемлекетте болсын Ананы құрметтейді. Тоғыз ай, тоғыз күн көтерген қиындығын айтпағанның өзінде нәрестесін түн ұйқысын төрт бөліп өбектейтін Ананың махаббатына жететін махаббат бар ма екен?!
Анаға ерекше қамқорлық жасап, аялайтын басты себептеріміздің бірі – оның қолында болашақ ұрпақ тәрбиесі тұр. Отбасымыздың да, еліміздің де, мемлекетіміздің де болашағы, тағдыры осы Ана тәрбиесінің тезінен өткен ұрпаққа байланысты. Сол үшін біз әрбір отбасымызда қыздарымызды ана бола білуге тәрбиелеуіміз қажет. Бізде қалай болғанда да осы бір тұста кемшіліктеріміз көп. «Үйлену оңай, үй болу қиын» деп босқа айтылмаған. «Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілерсің» дегендей, отбасыда көрген тәрбие, үйренгенің, ойға тоқығаның ертең үй болып, отау тіккеніңде сынға түседі. Ана қызын отбасы болудың барлық нәрселеріне үйретпесе, ертең үй болғанда сыр береді. Біздің елімізде шаңырақ көтерген әрбір үш отбасының біреуі ажырасып кетеді екен.
Неге? Біз осы сұрақтың өмірде дұрыс жауаптарын бермей келеміз. Әрине, мұның басты себебі, жоғарыда айтқанымыздай, отбасы болуға дұрыс дайындамағанымыздан. Бұл тәрбие беру жан-жақты болуы тиіс. Мұның қарапайым бір себебі қызымыздың тамақ істей алмағандығынан болады. Келіннің енесімен дұрыс қатынаста бола алмауы да бір себеп. Содан кейінгі ең назар аударатын мәселе – жоқшылық, жетіспеушілік. Қысқасы, қалыңдық та, жас отағасы да отбасы болуға жан-жақты дайын еместіктен қиындықтарға шыдамай ажырасып тынады.
Сөзіміздің басында Анаға ерекше қамқорлық, жақсылық жасау жөнінде айттық. Анаға қамқорлық жасау – балаға қамқорлық жасау. Балаға қамқорлық жасау – еліміздің келешегіне қамқорлық жасау. Жақында 11 баласы бар ананың ашынған үнін естідім. Ол мемлекет тарапынан жасалып жатқан қамқорлыққа көңілі толмайтынын ашына жеткізді. Сөзін нақты қарапайым деректермен өрнектеді. Мысалға біз мемлекет тарапынан итке айына 6500 теңге, ал балаға 4600 теңге бөледі екенбіз. Сонда оның ойынша біздің елімізде баладан гөрі ит қадірлірек болып тұр. Бұған қосылмасқа шараң жоқ. Әлгі ана балаға бөлінетін бұл ақшаны 11 баласының санына көбейтті. Соның өзінде де бір итке бөлінген ақшаға жетпейді. Бұл масқара емес пе?!
Шынында да бұны біз неге ескермедік? Балаларға деген көмек ақшаны неге көбейтпей отырмыз? Біздің тағы бір кемшілігіміз – көпбалалы отбасылардың баспана мәселесінің қиындығы. Мысалға, қазір 113 мың көпбалалы отбасы кезекте тұр. Біздіңше, мұндай отбасыларға ерекше қамқорлық жасап, кезексіз үй берілуі тиіс. Иә, мемлекетіміз, Үкіметіміз осындай мәселелерді қайта қарап, ана мен балаға қамқорлықты күшейту керек деп ойлаймыз. Ол біздің болашағымыз ғой, ағайын!
Ертай АЙҒАЛИҰЛЫ
