Билік Қаңтар көтерілісіне негізінен діни сипат бергісі келетін сияқты. Бұл – мүлде дұрыс емес. Қаңтар көтерілісі – ең алдымен халықтың саяси-әлеуметтік жанайқайы, соның негізіндегі саяси протесті. Ендеше, бұл оқиғаға ең алдымен – халықтың саяси-әлеуметтік саяси протестті деп баға берілуі керек. Ал діни сипатта баға беру – көтерілістің нақты бет-бейнесін тұмшалап жабу, тіпті, оның негізгі өзегін екінші-үшінші планға ысырып, көлеңкелеу. Бұл дегеніңіз – сол кезде Қазақстанның түрлі қалаларындағы алаңдарға бейбіт түрде өзінің саяси-әлеуметтік талап-тілегін білдіріп шыққан халықты одан кейін де елемеу, ескермеу, мазақ етіп, қорлап, таптаумен тең.
Иә, ақпарат құралдары жазып жатқандай митингіде діни сипаттар болуы мүмкін. Оның арғы жағында сақалдыларды пайдаланып, билікті тартып алу, «қастандық теориясы» да жатуы ықтимал. Ең бастысы – ол түбегейлі дәлелденуі керек. Алайда, Қазақстанның түкпір-түкпірінен алаңға шыққан халық бәрі бірдей сақалдылардың немесе Мәсімов адамдарының айтағына еріп дүрк көтерілген жоқ қой. Оларды ең басты қинағаны қымбатшылық, саяси-әлеуметтік мәселелер. Олар соның негізінде алаңға шықты. Егер халықтың әлеуметтік жағдайы бүгінгіден жақсырақ немесе орта деңгейде болған кезде – бұл халықты ешкім алаңға сүйреп болса да шығара алмас еді. Себебі біздің халық, біріншіден, кеңестік санадан түгел арылған жоқ, азаматтық қоғам деген түсінік үлкендер емес, жастардың санасына сіңіп болған жоқ, екіншіден, әлеуметтік тұрғыдан өткен 30 жылда аяғынан тік тұрып кеткен жоқ. Ондай халық тек бір ғана жағдайда көтеріледі – енді одан ары қиындыққа төзуге мүмкін емес, жаны мұрнының ұшынан тірелген жағдайда.
Бір айтарлығы, халықтың әлеуметтік жағдайы дұрыс болып, кемі орташа болып, қақы мен құқы осыншалықты тапталып, дүниеде әділет атаулы болады екен деген ұғымнан мұншалықты күдер үзіп кетпегенде – олар Мәсімов, Сатыбалдылар ұйымдастырды дейтін діни сақалдыларға ілесіп алаңға шықпақ түгілі – Мұхаммед пайғамбар тіріліп келіп, тәкбір айтып, қол бастаса да, қазақ алаңға аттап баспас еді.
