Біздер кешегі КСРО кезінде Қаратау қаласында тұрдық. Жоғары оқу орнын оқып, аяқтадық. Ержеттік, еңбекке араластық. Ол кезде Қаратау қаласында алпыс мыңдай халық тұратын. Қалада өндірістер жұмыс істейтін. Тәуелсіздік алған жылдары өндіріс тоқтап, қала тұрғындары жан сауғалап Алматы, Қарағанды және Павлодар қалаларына, басқа ұлттар өз елдеріне қоныс аударды. Қазір қалада жиырма сегіз мыңдай халық тұрады екен. Қалада көшу әлі де саябырламаған. Оған дәлел тұрғын үйлер жанына сатылады деген жарнамадан көз сүрінеді. Қалада тәуелсіздік алғалы 34 жыл ішінде бірде-бір мәдениет ғимараты салынбапты. Қаншама көпқабатты үйлер бұзылды. Халық театры ғимараты салынып, енді пайдалануға беріледі дегенде құрылыс қиратылып, тоналып, жермен жексен болып, тегістелді. Қаратау қаласы моноқала ретінде қаржы бөлініп, жолдар асфальтталып, иесіз көпқабатты тұрғын үйлер жөнделіп, көпбалалы отбасылар мен жартылай жетім жастарға берілуде. Өкінішке орай, қаладағы тоғыз қабатты екі тұрғын үйлерді жөндеуге келгенде, біреуінің төбесін шифрмен, екіншісіне компания қаражатты сылтау етіп, аяқсыз қалдырған. Осы тоғыз қабатты көпқабатты тұрғын үйлердің 8 және 9-қабатындағы әйнегі жоқ терезелер қала көркін бұзуда. Біздің ұсыныс-тілегіміз – 8 және 9-қабатына жөндеу жұмысын жүргізіп, жастарға неге бермеске? Сонымен қатар, көпқабатты тұрғын үйдің төбесін шифрмен жауып, ретке келтірсе, нұр үстіне нұр болар еді. Қалада жастар мен оқушылар үшін мәдениет орындары жоқтың қасы. Қаладағы мектептерде түрлі үйірмелер, спорт, музыка, робототехника, тағы басқа салалар өз деңгейінде емес. Жамбыл облысындағы Шу қаласында оқушылар сарайы салынды. Қалада Ұлбике атындағы Мәдениет үйінде көрермен залы мен қалалық орталық кітапхана орналасқан. Бұл кітапхана оқушылар мен жастар үшін қолжетімді емес. Осыған орай, балалар мен жасөспірімдер кітапханасын салуды жүзеге асырса деген ниетіміз бар. Қалалық балалар мен жасөспірімдер кітапханасына аудан орталығындағы саябаққа немесе кинотеатрға Шона Смаханұлы есімі берілсе, халықтық құрмет болар еді. Қалалық мәдени орындар мәселесін қолға алса, қала жастары мен оқушылар арасында құқық бұзушылық, есірткі тұтыну, темекіге әуестік, маскүнемдік, насыбай ату т.б. құқық бұзу азаяр еді. Жастар театры ғимараты орталық көше бойына колледжге қарама-қарсы тұрғызылса, құба-құп. Бұл театр ғимаратында галерея орналасса, өнер туындылары таныстырылса. Қалада көрнекті тұлғаларға ескерткіш орнату мәселесіне де көңіл көншімейді. Себебі, санаулы ғана ескерткіштер қойылған. Атап айтсақ, Бөлтірік шешен, Ұлбике ақын, алаңға 60-тан аса ауданға еңбегі сіңген маман иелеріне қола бюсттер қойылған. Мысалы, жоғарыда атап өткендей, Шона Смаханұлы, Қойкелді батыр, Саңырық батыр, қазақтың ұлы ұстазы Ахмет Байтұрсынұлы және қазақтың кино режиссері Сұлтанахмет Қожықов сынды тұлғаларға ескерткіш орнатылса, халықтың қызығушылығы артар еді. Моноқаламызға білікті мамандар жетіспейді. Жаңадан оқу бітірген мамандарға «Дипломмен ауылға» бағдарламасы сынды «Дипломмен моноқалаларға» деп бағдарлама ашып, жас мамандармен қамтамасыз еткенін қалаймыз. Шағын және орта бизнесті дамыту үшін қаржы қарастырылуы қажет. Сүт өңдейтін, нан комбинаты, тоқыма және тігін фабрикасын салса, қаншама қала тұрғындары жұмыспен қамтылар еді. Қала көшелерінде ашық жайма базарлар етек алуда. Сол орындарды жақсартып, төбесін жауып, адам тіршілігі үшін ыңғайлы етіп беруін қалаймыз. Тағы бір ұсынысымыз – қалада кітап дүкені мен газет-журнал сататын дүкендердің санын көбейту. Бұндай дүкендерді халық көп жүретін сауда орындары «Диас», «Арзан» әмбебап дүкендері маңайынан салса, нұр үстіне нұр. Талас ауданы әкімдігі мен Қаратау ауданы әкімдігі осы тілегімізді 2025 жылы жүзеге асырса, қала халқы риза болады. Қаратау мен Жаңатас және Қаратау мен Тараз қалалары арасында 20 орынды автобустардың жүргізілуі керек деп санаймыз. Өйткені, қазіргі уақытта Тараз бен Қаратау арасында қатынайтын автобустар тек 7 орынды. Оның үстіне, әр адам басына 2500 теңгеден келеді. Біздің ұсыныс-тілектерімізді газет жоғары жақтың құлағына жеткізсе деген қалауымыз бар.
Орынбасар ИМАНБЕРДИЕВ,
Қайыржан ШӨКЕЕВ,
Жамбыл облысы, Қаратау қаласы
